Μας είπανε ότι η Κυβέρνηση δεν μπορεί να έρθει σε ρήξη με τον ΟΟΣΑ για το
ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων. Τι μπούρδες είναι αυτές!
Ο ΟΟΣΑ είναι συμβουλευτικό οικονομικό όργανο. Όχι πολιτικό. Σ' αυτόν προσφεύγουν οι
Κυβερνήσεις για να ενισχύσουν την επιχειρηματολογία τους -αν έχουν- όταν έχουν.
Επομένως η δική μας Κυβέρνηση συνδιαλέγεται μόνο με τα όργανα των δανειστών επειδή
είναι Κυβέρνηση Μνημονίου και με τα ευρωπαικά όργανα που είναι εντεταλμένα από την
ευρωπαική πολιτική ηγεσία. Άλλωστε στην καινούρια Τρόικα που είναι κουαρτέτο συμμετέχει και
το Eurogroup.
Αν η Κυβέρνηση φοβάται την κα.Velculescu του ΔΝΤ προκειμένου να έχει την καλή της
μαρτυρία για το κούρεμα του χρέους να βγει και να το πει. '' Άλλες πιο δυνατές πολιτικές παίζονται
δε θα κάτσουμε να σκάσουμε για τα φαρμακεία''.
Από την πλευρά μας όμως όχι και να γίνουμε
θυσία στα Αμερικανάκια ενώ εμφανιζόμαστε με πλήρη πρόταση ενταγμένη στην ιδιαιτερότητα της
χώρας.
Η Κυβέρνηση φάνηκε ότι για τα φαρμακεία δεν έχει στην πραγματικότητα
προγραμματισμό. Δεν έχει κάτι συγκεκριμένο για να μπορέσεις να συζητήσεις. Δε γνωρίζουν καν
τις αποφάσεις και τα σκεπτικά της ΔΕΚ!
Αφού λοιπόν δε γνωρίζει, ας δεχθεί την πρόταση του ΠΦΣ, χωρίς την ανοησία '' να
ερωτηθεί ο ΟΟΣΑ''. Στην πραγματικότητα πρέπει να ρωτήσει τον Costello, τους δανειστές, αυτούς
με τους οποίους υπέγραψε. Αν ούτε αυτό θέλει να κάνει ας αφήσει τον ΠΦΣ να το κάνει αυτός
όπως ήδη το ξεκίνησε.
Όσο για την αξιωματική αντιπολίτευση, ούτε κι αυτή, ιδίως στην κατάσταση που βρίσκεται
σήμερα, καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται. Χαμένη στις πρώην και νύν φιλελεύθερες ιδεολογίες -για
τους άλλους πάντα- και στο ότι πρέπει να κάνει αντιπολίτευση ευτυχώς δέχθηκε άκριτα το ''
Γερμανικό μοντέλο'' χωρίς να το γνωρίζει. Κάτι σαν Γερμανικό ''Kubelwagen'' σύμβολο και άστο
να αρμενίζει.
Η αλλαγή στα φαρμακεία είναι κι αυτή μέτρο όπως και τα άλλα επιβαλλόμενα μέτρα
και δε βοηθάει,να αποπροσανατολίζεται ο κόσμος όπως με την εκλογή αρχηγού.
Αυτή η υποκρισία να ρωτήσουμε τον ΟΟΣΑ, ας τελειώνει. Ας μάθουμε από τους κ.κ.
Τσακαλώτο-Χουλιαράκη ποιό ποσό ορίσθηκε ότι θα πάρουν οι δανειστές από το μέρος των
φαρμακείων.
Ας μάθουμε τι υποσχέσεις και τι ιδιαίτερες επαφές έχει το διεθνές χονδρεμπορικό κεφάλαιο
και γιατί τόση η αγάπη του για την μικρών διαστάσεων αγορά της Ελλάδας. Πού μπλέκονται οι
ελλείψεις και τα χοντρά παράλληλα εμπόρια και πού οι καθετοποιημένες γενοσημάδικες
επιχειρήσεις τους, με τη νέα τιμολογιακή πολιτική. Γιατί επιτέλους εκνευρίζεται ο κ.Carone,
αείποτε ελεγκτής των φαρμακευτικών αριθμών αλλά όχι και πολιτικών. Κανείς δεν του συζήτησε
τα περί πολιτικών ευθυνών και τα περί δημοσίου συμφέροντος.
Ας μάθουμε όμως και την ανησυχία των δανειστών για το αν και πότε θα πάρουν το κομμάτι
των χρημάτων τους από τα φαρμαεκία για να δούμε και τις μορφές ελιγμων που ακόμα μπορούν να
γίνουν.
Όμως, οι ''προστατευμένοι'' ,γενικώς, ειπείν φαρμακοποιοί που αντιστέκονται και δεν
κλείνουν και δεν παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά ανεργίας ή συναδέλφους τους στο εξωτερικό(οι
υπερχρεώσεις τους δεν ενδιαφέρουν – όλοι οι μικροεπαγγελματίες είναι χρεωμένοι) μπορεί να είναι
πολύ σκληρόι στον κοινωνικό αυτοματισμό αλλά πρέπει να αναρωτηθούν πόσο αγγίζει τους
πολίτες αν θα εξακολουθεί ο φαρμακοποιός τους να είναι ιδιοκτήτης ή υπάλληλος στο φαρμακείο.
Η επιθετική επικοινωνιακή πολιτική ππου ο πρόεδρος του ΠΦΣ γνωρίζει πολύ καλά θα είναι
καλύτερα να προδιαγράψει το καινούριο περιβάλλον εξυπηρέτησης των πολιτών και το μεταβατικό
στάδιο. Για σκεφθείτε, λειψές συντάξεις, άνεργα παιδιά, κουρασμένες ψυχές τόσο που δεν μπορούν
πια ούτε να αντιδράσουν, ούτε να φωνάξουν και επιπλέον τα φαρμακεία σε απόσταση. Συσσίτια και
καλές κυρίες του SKAI που μοιράζουν φάρμακα μαζί με τις ψυχοπονιάρες πολυεθνικές του
χονδρεμπορίου. Σ' αυτό το σημείο όμως ο Λουράντος είναι καλλιτέχνης και προπαντός
απρόβλεπτος . Το θέμα είναι αν έχει χρόνο μπροστά του.
Από την πλευρά της η Κυβέρνηση πρέπει να δει τι είδους deal θα κάνει ο χρεωμένος κατά
1,6 δις ΕΟΠΥΥ με τους επενδυτές και πότε θα τους πληρώνει. Μήπως οι επενδυτές τελικά
αγοράσουν και τον ίδιο τον ΕΟΠΥΥ και την αγαπησιάρα ΗΔΙΚΑ του? Αφού μιλάμε για
απελευθερώσεις μέχρι τέλος. Το πλαίσιο του πίνακα έχει για λεζάντα το ειρωνικό γελάκι του
κ.Σταθάκη. Προς αυτόν το θεωρητικό πάντα ερώτημα.
Στις bailout countries όπου δραστηριοποιείται το ΔΝΤ τι είναι πιο σημαντικό. Η
εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειστών σε βάρος των φορέων δημοσίου συμφέροντος ή το
αντίθετο ή και τα δυο εξισορροπημένα και πώς?
Αν δεν μπορεί να απαντήσει για την Ελλάδα ας μας πει τουλάχιστον για τους
μεταλλορύχους του χαλκού και τα φαρμακεία του Περού. Το μήνυμα θα το λάβουμε. Το μήνυμα,
όταν του μιλάνε και παίζει με το κινητό του το έχουμε λάβει.
Δημήτρης Καραγεωργίου