Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Επιστολή ινσουλινοεξαρτώμενης φαρμακοποιού που συγκλονίζει

Για όσους δεν με γνωρίζετε προσωπικά είμαι 33 χρονών και ζω επί 29 χρόνια με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, από την ηλικία των 4 ετών. Όπως καταλαβαίνετε το δικό μου προσωπικό "διαβατήριο" για τη ζωή είναι οι καθημερινές δόσεις της ινσουλίνης που πρέπει να λαμβάνω.

Με δεδομένο το γεγονός ότι η ουσία αυτή δεν παρασκευάζεται στη χώρα μας αλλά εισάγεται από διάφορες πολυεθνικές του φαρμάκου ( Novo Nordisc , Lilly κα ) , οι οποίες ανα πάσα στιγμή μπορεί να σταματήσουν την παροχή των σκευασμάτων τους στην Ελλάδα δεδομένης της παρούσας κατάστασης στη χώρα , ο κίνδυνος να βρεθώ κάποια στιγμή χωρίς το ζωτικής σημασίας για μένα ( και για όλους τους υπόλοιπους ινσουλινοεξαρτώμενους διαβητικούς ) φάρμακο είναι εμφανής, και τις τελευταίες μέρες έχει απασχολήσει πολύ τις σκέψεις μου. Η προσωπική μου καβάτζα σε ινσουλίνες θα με κρατήσει ζωντανή 2 με 2,5 μήνες το πολύ.

Γνωρίζω την τεράστια αβεβαιότητα ενός...


... επικείμενου ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της Κυριακής. Παραδέχομαι ότι μέχρι και ετούτη τη στιγμή δεν έχει βρεθεί καμία ανάλυση της επόμενης ημέρας που να εξηγεί με σαφήνεια τις συνέπειες ενός ΟΧΙ.
Απεναντίας , ακούγοντας , διαβάζοντας και παρακολουθώντας τις εξελίξεις τους τελευταίους μήνες πιστεύω ότι λίγο ή πολύ όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τις πιθανές συνέπειες του ΝΑΙ.
Παρακολούθησα και τη δικιά σας αγωνία , την εκφράσατε πολλοί : " Το Ναι ξέρουμε τί σημαίνει, το Όχι δεν θα βρεθεί να μας το εξηγήσει κάποιος υπεύθυνα?? "
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα βρεθεί, και ότι τα νερά είναι όντως αχαρτογράφητα. Δεδομένου όμως, του τί σημαίνει το Ναι , εγώ δέχομαι να λάβω το ρίσκο , ένα ρίσκο που πιθανά να στοιχίσει και τη ζωή μου , το γνωρίζω καλά αυτό , όμως αρνούμαι να βολευτώ πίσω από την ατομική μου ασφάλεια όταν ο λαός μου υποφέρει εδώ και χρόνια από τις πολιτικές που το Ναι υποστηρίζει , όταν παρακολουθώ τη χώρα μου να γίνεται μεθοδευμένα προτεκτοράτο άλλων οικονομικά δυνατών χωρών και θεσμών, όταν το αύριο του Ναι θα σημάνει την καθολική υποταγή όλων μας στις ορέξεις της οικονομικής ελίτ αυτού του κόσμου, όταν μόνο ντροπή , ταπείνωση και απαξίωση θα έχω να περιμένω στο σημερινό, αυριανό και μελλοντικό μου Αύριο.

Καμία νίκη δεν κερδήθηκε ποτέ χωρίς θυσίες , κανένας πόλεμος, καμία μάχη. Σε αυτές τις κρίσιμες -όντως- ώρες για την χώρα μας, εγώ, η Έλενα , με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης της επιλογής μου , προσφέρω στην πατρίδα μου ( εφόσον χρειαστεί ) τη Ζωή μου , το Όχι μου , και μια ευχή από την καρδιά μου για την Ελλάδα και όλους τους Έλληνες, ασχέτως αποτελέσματος του δημοψηφίσματος :
Εύχομαι να είμαστε πάντα Καλύτερα! Ευχαριστώ!



Έλενα Κ.