Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2014

Συζήτηση για τα φαρμακεία στην διαρκή επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων (videos)

Πολλά και ενδιαφέροντα ακούστηκαν κατά την συζήτηση στη διαρκή επιτροπή κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής την περασμένη Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου. Την συζήτηση προέδρευε ο τέως υπουργός Υγείας κ. Δημήτρης Κρεμαστινός ο οποίος μάλιστα με παρέμβασή του υπερασπίστηκε το ακριτικό φαρμακείο.

Στη συζήτηση το λόγο πήραν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ειρήνη Αγαθοπούλου και ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Κώστας Λουράντος. Τον λόγο φυσικά είχε και ο υπουργτός Υγείας κ. Μάκης Βορίδης ο οποίος με... νομοτεχνική «βελτίωση» αφαίρεσε τον όρο που υπήρχε για υποχρέωση «πιστοποίησης από τον ΠΦΣ» για τα ηλεκτρονικά φαρμακεία!

Νωρίτερα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Συμεών Κεδίκογλου αναρωτήθηκε γιατί να υπάρχουν τα πληθυσμιακά κριτήρια στο άνοιγμα νέων φαρμακείων και ότι αυτό αντίκειται στη γενικότερη βούληση των τελευταίων κυβερνήσεων περί ανοίγματος των επαγγελμάτων. «Κύριε Υπουργέ, εσείς ειδικά ως φιλελεύθερος που είστε, θα έπρεπε να είστε υπέρ της κατάργησης των πληθυσμιακών περιορισμών, θα κατηγορηθείτε ότι δεν ανοίγετε τα κλειστά επαγγέλματα», είπε χαρακτηριστικά.

Δείτε τα ενδιαφέροντα βίντεο και διαβάστε τι ακριβώς ειπώθηκε σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής:


ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ(Υπουργός Υγείας): Πρώτον, να ενημερώσω ότι καταθέτω νομοτεχνικές βελτιώσεις, ορισμένες για τις οποίες ήδη είχα πει ότι θα καταθέσω. Επιφυλάσσομαι βεβαίως μετά τη συζήτηση, να κατατεθούν πρόσθετες νομοτεχνικές.

Στο άρθρο 4 παράγραφος 1, που είναι το θέμα με τα ηλεκτρονικά φαρμακεία, αφαιρείται η φράση «και υπόκειται σε έλεγχο και πιστοποίηση από το πανελλήνιο φαρμακευτικό σύλλογο», διότι στην πραγματικότητα με την υπουργική απόφαση νομίζω ότι έχει τεθεί εκ περισσού. Αν διαβάσετε κάτω τις διατάξεις για την υπουργική απόφαση, ουσιαστικά η υπουργική απόφαση θα διαγράψει τον τρόπο πιστοποίησης των ηλεκτρονικών φαρμακείων. Επομένως, κατά τη γνώμη μου έχει μπει μια σχετικά αφηρημένη διαδικασία ελέγχου, χωρίς να συγκεκριμενοποιείται τι ελέγχεται και τι είναι αυτό το οποίο πιστοποιείται. Θα αυτό θα πρέπει να διαβαστεί και να συμπεριληφθεί στην υπουργική απόφαση που θα θέτει τους όρους αυτής της πιστοποίησης....

Έρχομαι σε θέματα τα οποία θέσατε εν τάχει, λειτουργία ηλεκτρονικών καταστημάτων φαρμακείων, εδώ πάλι τι κάνουμε; Δίνουμε τη δυνατότητα αυτή, του να λειτουργήσουν και να υπάρξει αυτή η δυνατότητα προκειμένου να αξιοποιηθούν σε όφελος των ασθενών, η ηλεκτρονική τεχνολογία. Αυτό που πρέπει να αποφασίσει το Κοινοβούλιο και γι' αυτό μου έκανε εντύπωση η τοποθέτηση του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου, αυτό που πρέπει να αποφασίσει το Κοινοβούλιο, είναι καταρχήν αν θέλει αυτή τη δυνατότητα να την έχουν οι φαρμακοποιοί ή όχι; Εάν θέλει, τότε στην πραγματικότητα δίνει εξουσιοδότηση και τα υπόλοιπα, δηλαδή το πώς θα γίνει αυτό, είναι αποτέλεσμα μιας Υπουργικής Απόφασης και ορθώς είναι αποτέλεσμα μιας Υπουργικής Απόφασης γιατί όπως έχω πει κατ' επανάληψη η νομοθεσία πρέπει να έχει γενικό χαρακτήρα, δεν μπορεί να μπει το Κοινοβούλιο στην περιπτωσιολογία, κάθε φορά θα πρέπει να αλλάξει κάτι, να ξαναερχόμαστε να κάνουμε καινούργιο νόμο. Άρα, λοιπόν αυτό είναι που πρέπει να αποφασίσει το Κοινοβούλιο και έως εκεί. Εάν λοιπόν, είμαστε στο έως εκεί, εν συνεχεία όλα τα υπόλοιπα έρχονται στην Υπουργική Απόφαση, η οποία προφανώς θα αποτελέσει αντικείμενο διαβούλευσης με τους φορείς, με την οποία νομίζω ότι είχατε σήμερα την ευκαιρία να διαπιστώσετε ότι ούτως ή άλλως, εκτεταμένα γίνεται σε μια σειρά από ζητήματα.





Τέθηκε το ζήτημα για το θέμα των πληθυσμιακών κριτηρίων, το έθεσε ο κ. Κεδίκογλου, κατά πόσον είναι αυτά σύμφωνα με τα λοιπά, η απάντηση είναι ότι είναι σύμφωνα και έχει κριθεί ότι τα πληθυσμιακά κριτήρια για την περίπτωση των φαρμακείων αποτελούν εάν θέλετε θεμιτό περιορισμό, για λόγους που εν πάση περιπτώσει μπορούν να αναπτυχθούν και να εξηγηθούν και λόγω της ιδιαιτερότητας που έχει το φαρμακείο, μην μπω σε αυτό το επιχείρημα, είναι μια μεγάλη συζήτηση.

Αυτό που κάνουμε εδώ, είναι ότι δεν βάζουμε τώρα πληθυσμιακά κριτήρια, μόνο προσαρμόζουμε, επειδή υπάρχουν ευρήματα από την απογραφή και μόνο για συγκεκριμένες περιοχές, κάνουμε μια προσαρμογή. Δεν κρύβεται τίποτα συγκλονιστικό από πίσω, κρύβεται μια δικαιότερη ας το πω κατανομή, σύμφωνα με τα όσα προέκυψαν από την απογραφή. Εκτενώς αυτό εξηγείται με ένα μεγάλο επιχείρημα, μη κουραστούμε τώρα να το διαβάσουμε στην Αιτιολογική Έκθεση. Υπάρχει ένα εκτενές επιχείρημα στην Ατιολογική Έκθεση για το ζήτημα αυτό, όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το παρακολουθήσει....

















ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ): Θα ήθελα να αναφερθώ καταρχήν, στα γενόσημα, επειδή ο κ. Κεδίκογλου, έκανε μια εκτεταμένη αναφορά και συγκεκριμένα είπε, ότι «ορισμένοι έχουν δαιμονοποιήσει τον όρο γενόσημα». Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι εμείς δεν είμαστε συλλήβδην εναντίον των γενοσήμων, όμως με τον τρόπο που συντελέστηκε και συντελείται αυτή η άναρχη εισβολή στην ελληνική φαρμακευτική αγορά εγκυμονεί κινδύνους. 

Διότι, αφενός δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι μηχανισμοί ελέγχου και αφετέρου γιατί με τον τρόπο που επιβάλλονται, εξοντώνεται ένας δυναμικός κλάδος της ελληνικής οικονομίας, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, η οποία ήδη έχει εκτοπιστεί σε μεγάλο βαθμό από ξένες πολυεθνικές. Μάλιστα αυτές τις ημέρες υπάρχει ένα τεράστιο σκάνδαλο στην Ευρώπη, με παραποιημένα στοιχεία από ινδική εταιρεία για τα γενόσημα, το οποίο συγκλονίζει χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και το Βέλγιο.
Όσον αφορά στο παρόν νομοσχέδιο, να πούμε εξ’ αρχής, ότι τουλάχιστον το χρονικό διάστημα που βρίσκομαι εγώ στην Ελληνική Βουλή, η πολιτική που εφαρμόζει αυτή η Κυβέρνηση για το φάρμακο, διαπιστώνει κανείς ότι κινείται σε τρεις βασικές παραμέτρους. Πρώτον, έχει στοχοποιήσει από τα πρώτα μνημονιακά χρόνια, αλλά και πιο βάρβαρα τώρα, το ελληνικό μικρομεσαίο φαρμακείο, την ελληνική φαρμακοβιομηχανία και βεβαίως έχει μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη, κύριε Υπουργέ, αλλά εις βάρος των ασφαλισμένων. Αυτό είναι γεγονός αναντίρρητο, το βλέπουμε στις συμμετοχές, το γνωρίζει ο κόσμος και το βιώνουν στην καθημερινότητά τους όλοι οι ασθενείς. Αυτό τελικά τι στόχο έχει; Να έχουμε στην Ελλάδα «αλυσίδες» φαρμακείων και ήδη με το άνοιγμα του ωραρίου και αυτά που έχουν γίνει με τα φαρμακεία, έχουν ευνοηθεί τα μεγάλα φαρμακεία που είναι δίπλα στα μεγάλα συνταγογραφικά κέντρα.
Όσον αφορά στο άρθρο 4, πραγματικά είναι αδιανόητο τα φάρμακα, είτε αυτά είναι συνταγογραφούμενα είτε είναι μη συνταγογραφούμενα, να πωλούνται μέσω του διαδικτύου. Αυτός ο τρόπος αντιβαίνει και τους κανόνες δεοντολογίας, αλλά εμπεριέχει και κινδύνους. Πρώτα από όλα δεν εξασφαλίζεται η φύλαξη και αποθήκευσή τους και με αυτό τον τρόπο γίνονται εκπτώσεις ακόμη και διαφημίσεις, το οποίο αντιβαίνει τη δεοντολογία και τη νομοθεσία, διότι το φάρμακο δεν είναι ένα οποιοδήποτε εμπόρευμα. Υπόκειται αυστηρά στην κρατική διατίμηση και εν πάση περιπτώσει εάν υπάρξουν λάθη με δραματικές επιπτώσεις στους ασθενείς, ποιος θα έχει την ευθύνη;
Όσον αφορά στο άρθρο 5, θα πρέπει να πούμε ότι μέχρι σήμερα η αναλογία κατοίκων ανά φαρμακείο οριζόταν με βάση τον πραγματικό πληθυσμό της χώρας, δηλαδή βάσει της απογραφής του 2011, ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Η αναλογία ήταν ένα φαρμακείο ανά χίλιους κατοίκους, οι οποίοι διαμένουν μόνιμα. 

Με τις αλλαγές που επέρχονται τώρα στις περιφέρειες Αττικής και Θεσσαλονίκης και σε
δήμους άνω των 100.000, η αναλογία θα καθορίζεται με βάση το νόμιμο πληθυσμό, δηλαδή θα έχουμε άλλη αναλογία στους μικρούς δήμους και άλλη αναλογία για τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτή η διαφοροποίηση είναι εμφανές ότι θα επιφέρει μεγάλη συγκέντρωση φαρμακείων στα αστικά κέντρα. Η αναλογία μπορεί να γίνει και ένα φαρμακείο ανά 500 κατοίκους και αυτό είναι αντιληπτό, ότι θα είναι εις βάρος της ελληνικής περιφέρειας.
Όσον αφορά στο άρθρο 48, που αφορά στην επιλογή γενόσημων φαρμάκων, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είναι αδύνατον ένα φαρμακείο να διαθέτει στοκ με αυτό τον τεράστιο αριθμό. Ήμουν φαρμακοποιός πάρα πολλά χρόνια και το γνωρίζω πολύ καλά αυτό το πράγμα. Μάλιστα, πολλά φάρμακα αυτή τη στιγμή, τα οποία είναι στην κατηγορία των φθηνών γενοσήμων, δεν υπάρχουν καν σε κυκλοφορία. Εν πάση περιπτώσει, με ποιον τρόπο ο φαρμακοποιός θα υποχρεώνει τον ασθενή να μην παίρνει το πρωτότυπο φάρμακο, που αυτός επιλέγει, αλλά να πάρει το γενόσημο;
Αυτό είναι ένα ερώτημα και γιατί θα πρέπει να αποδίδονται ευθύνες στον φαρμακοποιό και πού πρέπει να απολογείται; Σε ποια λογική στηρίζονται όλα αυτά;
Αδυνατώ να το κατανοήσω.



ΕΛ. ΚΟΥΝΤΟΥΡΑ "Στο κεφάλαιο Β΄ και στα άρθρα 4 και 7, οι φαρμακοποιοί το έθεσαν και εγώ συμφωνώ απόλυτα, ότι θα έπρεπε να δείτε το άρθρο 4, όσον αφορά τα φάρμακα
που μπορούν να πουλιούνται μέσα στο διαδίκτυο. Θέλω να σας θυμίσω ότι εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε νοοτροπία, συμπεριφορά και κουλτούρα του να προσέχουμε και να
έχουμε μια καλή σχέση με το γιατρό, με το τι χρειαζόμαστε και τότε πρέπει να παίρνουμε. 

Στα κράτη, στα οποία έχει εφαρμοστεί αυτή η ρύθμιση, ειπώθηκε ότι έχει γίνει γιατί το φαρμακείο μπορεί να είναι είκοσι και τριάντα χιλιόμετρα μακριά, σε οικισμούς που δεν έχουν άμεση πρόσβαση. Εκεί είναι πολύ πιο αυστηρά τα πράγματα και τα δεδομένα, ένας γιατρός συνταγογραφεί πάρα πολύ δύσκολα και δεν έχουν αυτή τη νοοτροπία για τον κάθε απλό πόνο να παίρνουμε και ένα φάρμακο. 

Εμείς ως μεσογειακός λαός, δεν έχουμε εκπαίδευση πάνω σε αυτό. Αυτό το έχουμε παρατηρήσει σε πάρα πολύ άλλα θέματα, που αφορούν τα φάρμακα και την υγεία και νομίζω ότι θα έπρεπε να το δούμε, γιατί φανταστείτε ανεξέλεγκτα ο καθένας να μπορεί να παραγγέλνει φάρμακα από το διαδίκτυο.



ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ (ΔΗΜΑΡ): Άρθρο 4, που αφορά τη λειτουργία ηλεκτρονικών καταστημάτων φαρμακείων, ακούσαμε με προσοχή τις ενστάσεις του εκπροσώπου του Φαρμακευτικού Συλλόγου. Πιστεύουμε ότι η διακίνηση και φαρμακευτικών προϊόντων μέσω διαδικτύου ενδέχεται να εμπεριέχει κινδύνους για την υγεία των ασθενών,
συμφωνούμε με την επισήμανση ότι στην Ελλάδα έχουμε υπερκατανάλωση φαρμάκων.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς το ντουλάπι της γιαγιάς μας, όταν το αν ανοίγαμε, πόσα φάρμακα είχε στοιβάζει μέσα και εδώ είναι ένα καλό θέμα για να μπουν αντίστοιχες ενότητες στο μάθημα Αγωγή του Πολίτη, που αφορά την ανάγκη του ανθρώπου για το φάρμακο και πως η υπερκατανάλωση φαρμάκου έρχεται αντίθετα στην υγεία του. Και άρα, δηλαδή, στην εκπαίδευση μας να προβλεφθεί αυτή η ευαισθητοποίηση, έτσι ώστε να μειωθεί σε επίπεδα νοοτροπίας και συνείδησης αυτή η υπερκατανάλωση, όπως το θέμα της εκπαίδευσης είναι σημαντικό και για το ζήτημα των γενοσήμων, τα οποία έχουν πλήρως δαιμονοποιηθεί.
Με αποτέλεσμα, ενδεχομένως, πράγματι να πηγαίνει ο ασθενείς στο φαρμακείο και μέσα από μια κουβέντα μαζί με τον φαρμακοποιό, να θέλει να πληρώσει από το υστέρημά του ένα πρωτότυπο φάρμακο, αντί ενός γενόσημου, που είναι καλό φυσικά και δεν επιβαρύνει την τσέπη του.
Σε ό,τι αφορά τα ηλεκτρονικά φαρμακεία εμείς θεωρούμε απαραίτητη την
επιβολή περιορισμών και τον έλεγχο της Πολιτείας



Farmakopoioi