Για μία αναπόφευκτη μάχη με τους δανειστές μας, αλλά και με τις εμμονές μας, κάνει λόγο την Δευτέρα 7 Οκτωβρίου ο επίκουρος καθηγητής Πολιτικής της Υγείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Κυριάκος Σουλιώτης, σε συνέντευξή του στο ygeia360.gr. Ο Κυριάκος Σουλιώτης επιχειρεί επίσης να εξηγήσει ότι το σχέδιο το οποίο παρέδωσε στον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη για τις αναγκαίες αλλαγές στον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας της χώρας μας απαιτεί να αυξηθεί τουλάχιστον στο 1,5 δισ. ευρώ η χρηματοδότηση του συστήματος, έναντι του 1 δισ. ευρώ που βρίσκεται σήμερα.
Συνέντευξη στον Βασίλη Βενιζέλο
- Κύριε καθηγητά, μετά την κατάθεση της πρότασης της Επιστημονικής Επιτροπής για τη μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει;
Η δική μας αποστολή ήταν να καταθέσουμε μια αμιγώς επιστημονική πρόταση για την αναγκαία μεταρρύθμιση στην ΠΦΥ στην Ελλάδα. Η αποστολή αυτή ολοκληρώθηκε και πλέον ο διάλογος από επιστημονικός θα γίνει πολιτικός. Αυτό όμως μας υπερβαίνει. Εμείς απλά ελπίζουμε ότι η πρότασή μας, καθώς και άλλες αντίστοιχες της επιστημονικής κοινότητας, θα σηματοδοτήσουν την έναρξη ενός διαλόγου προς την κατεύθυνση της επίτευξης της μέγιστης δυνατής σύγκλισης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.
- Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η αντίδραση της τρόικας σε αυτή τη συζήτηση; Αν υποθέσουμε ότι η κοινωνική σύγκλιση επιτευχθεί, αυτό αρκεί για να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε μια παρέμβαση;
Πολύ φοβάμαι ότι το δικαίωμα της παραγωγής πολιτικής υγείας –και όχι μόνο– απλά στη βάση εσωτερικών πρωτοβουλιών, διεργασιών και συναινέσεων, συνδέεται και με τη δυνατότητα υποστήριξής της με ίδιους πόρους. Όσον αφορά λοιπόν στους δανειστές μας, μπορώ απλά να σημειώσω ότι μέχρι σήμερα έχουν λειτουργήσει με μια ιδιαίτερα περιοριστική οπτική που θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι συχνά λαμβάνει χαρακτηριστικά «δημοσιονομικής εμμονής». Και αυτή η οπτική δεν συμβάλλει στην υλοποίηση διαρθρωτικών αλλαγών, ειδικά στην υγεία.
- Τι προτείνεται σε μια τέτοια περίπτωση;
Η απάντηση σε μια τέτοια στάση προϋποθέτει τα εξής: κατ' αρχήν, πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η παραγωγή πολιτικής απαιτείται, επιτέλους, να στηριχθεί σε τεκμήρια. Η Έκθεση της Επιστημονικής Ομάδας έχει ακριβώς αυτό τον προσανατολισμό, ήτοι τη διαμόρφωση ενός «επιστημονικού κειμένου - πρότασης πολιτικής υγείας, στη βάση των δημοσιευμένων, επιστημονικά τεκμηριωμένων προτάσεων στο πεδίο της ΠΦΥ, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την υφιστάμενη πραγματικότητα όσο και την αντίστοιχη διεθνή εμπειρία». Η επιδιωκόμενη –στο μέτρο του δυνατού– επιστημονική σύγκλιση, μπορεί να επιτεύχθηκε, μπορεί και όχι. Σε κάθε περίπτωση, κάποιο σχέδιο για την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα προκριθεί, καθώς η αναγκαιότητα της παρέμβασης είναι καθολικά επιβεβαιωμένη. Ωστόσο, ούτε αυτό είναι αρκετό. Μια «συμπαγής» στάση απέναντι στους δανειστές απαιτεί πρωτίστως ευρείες πολιτικές συγκλίσεις και συναινέσεις. Για παράδειγμα, η Έκθεσή μας εμφατικά «απαιτεί» περισσότερους πόρους για την ΠΦΥ προκειμένου να υποστηριχθούν δράσεις πρόληψης, προσυμπτωματικών ελέγχων κ.λπ., τεκμηριώνοντας ότι με τον τρόπο αυτό μπορούν να μειωθούν οι δαπάνες σε άλλες κατηγορίες υπηρεσιών υγείας. Αν αυτό αποτελέσει σταθερή θέση της ελληνικής πλευράς, ποιο αντεπιχείρημα θα προβάλουν οι δανειστές μας;
- Είστε αισιόδοξος;
Δεν θα αναλάμβανα να συντονίσω την εκπόνηση μιας τέτοιας έκθεσης αν πίστευα ότι η όλη προσπάθεια είναι μάταιη. Από την άλλη, δεν ξεχνώ την εμπειρία του παρελθόντος, όπου ο νόμος 3235/2004 για την ΠΦΥ κυριολεκτικά «παρακάμφθηκε» από το δικό μας πολιτικό σύστημα, καθώς και το ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Πάντως, αν μπορούσαμε να σταθούμε απέναντι στους δανειστές μας με μια ενιαία, κοινή θέση για την υγεία, πιστεύω ότι αυτό θα συνέβαλε καθοριστικά στην αναθεώρηση της ατζέντας...