Αγαπητέ
κ. πρόεδρε του ιατρικού συλλόγου Αθήνας,
με
μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ, τόσο τις τοποθετήσεις σας σε τηλεοπτικές εκπομπές
περί δραστικής ουσίας, όσο και την αλληλογραφία σας με τον πρόεδρο του
Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής. Είχα αποφασίσει να μην απαντήσω στις
τοποθετήσεις σας, όχι για λόγους απαξίωσης, αλλά για να αποφύγω τον κοινωνικό
αυτοματισμό που προσπαθεί να επιβάλει η οικονομική κρίση στη χώρα μας. Η
αναφορά σας όμως στην κοινή επιστολή μας προς την τρόικα, που εμπλέκει το
σύλλογο μου και εμένα προσωπικά ως υπογράφοντα, με αναγκάζει να λάβω θέση.
Ορμώμενος
λοιπόν από το συγκεκριμένο ζήτημα θα σας τονίσω, πως μυστικό είναι κάτι που το
ξέρει μόνο ένας, συνεπώς ψεύδεστε ασύστολα στο ζήτημα της επιστολής, πράγμα
ανάρμοστο για επιστήμονα, διότι η επιστολή αναρτήθηκε στο διαδίκτυο και
κοινοποιήθηκε σε όλα τα μέλη των φαρμακευτικών συλλόγων που την υπογράφουν. Τη
δική σας ελλιπή ενημέρωση δεν θα τη
μετατρέψετε σε ενοχή άλλων.Δηλαδή με τον υπαινιγμό σας καταλήγετε στο εξής
εξωφρενικό: οι υποστηρικτές των μόνιμων υποτακτικών της τρόικα, να κατηγορούν
τους υπογράφοντες συνδικαλιστές επιστολή προς αυτή, που απαιτεί δικαίως, όχι alacarteεφαρμογή του μνημονίου, ώστε να αποτραπούν
μονόπλευρες ζημίες σε βάρος ενός δοκιμαζόμενου κλάδου. Γιατί είμαι σίγουρος,
πως δεν σας διαφεύγει το γεγονός ότι το εναλλακτικό σενάριο της μη εφαρμογής
συνταγογράφησης με δραστική ουσία, ήταν η flat μείωση του κέρδους του φαρμακοποιού κατά 5
ποσοστιαίες μονάδες.
Τα
όσα αναφέρετε περί των αγώνων των ιδιωτών ιατρών τους οποίους εκπροσωπείτε, δεν
θα τα σχολιάσω, μπαίνω όμως στον πειρασμό να σας υπενθυμίσω πως ως κομματικό
στέλεχος του συνεπέστερου μνημονιακού κόμματος, ακόμα και από το κόμμα που
έφερε το μνημόνιο στη χώρα μας, πρέπει να ντρέπεστε αποκαλώνταςεκπροσώπους των φαρμακοποιών
οσφυοκάμπτες. Σας υπενθυμίζουμε πως ο φαρμακευτικός κλάδος αντιστάθηκε σθεναρά
και επίμονα από την αρχή του μνημονίου, μετρώντας απώλειες για τους αγώνες του
αυτούς. Σε αντίθεση με άλλους που αγωνίζονται μόνο κοινοποιώντας έγγραφα, άλλα
ταυτόχρονα πανηγυρίζουν ανοίγοντας σαμπάνιες με τον μνημονιακότερου πρωθυπουργό
που γνώρισε η χώρα. Όταν οι φαρμακοποιοίεξαγγέλλουν άρση πίστωσης, αγαπητέ
υγειονομικέ συνάδελφε, κάνουν άρση πίστωσης, δεν το ανακοινώνουν για να το
μεταφέρει ο πρόεδρος στο γραμματέα του συλλόγου του και ο τελευταίος στα Μ.Μ.Ε..Και
έχουν αγωνιστεί πολύ σκληρά έχοντας απώλεια δεκάδων χιλιάδων ευρώ εισοδήματος
για να καταφέρουν να πληρωθούν τα χρωστούμενα δεδουλευμένα, σε αντίθεση με
άλλους δημοσιοσχεσίτες, δήθεν επαναστάτες, που το μόνο που ζητούν είναι να
πληρωθούν και αυτοί με τους αγώνεςτωνάλλων. Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός οσφυοκάμπτες σας επιστρέφεται
αυτούσιος.
Όσον
αφορά στο επιστημονικό κομμάτι της αντιπαράθεσης, 20 χρόνια τώρα που ασκώ το
φαρμακευτικό επάγγελμα, έχω μία άλυτη απορία: ποιόςείναι ο λόγος που μεγάλη
μερίδα του ιατρικού κόσμου όταν συνταγογραφεί από μισθωτή του δημοσίου θέση
χορηγεί στον ασθενήγενόσημο, και όταν εξετάζει τον ίδιο ασθενή σε άλλη χρονική στιγμή
στο ιδιωτικό του ιατρείο, χορηγεί την ίδια δραστική ουσία άλλα πρωτότυπο
σκεύασμα; Θα ήμουν ευτυχής αν μου τη λύνατε.
Παρακολουθώντας
επίσης στενά τις ανακοινώσεις σας και τις παρεμβάσεις όλου του ιατρικού
συνδικαλιστικού κόσμου, παρατηρώ ένα όψιμο ενδιαφέρον για τις δυσλειτουργίες
του Ε.Ο.Φ.. Αφού τα γνωρίζετε τόσα χρόνια αυτά που καταγγέλλετε περί απουσίας
ελέγχων κλπ. και με δεδομένο τον όρκο σας στον Ιπποκράτη και την πρωτοκαθεδρία σας
στη θεραπευτική αλυσίδα, γιατί δεν
ακολουθήσατε τόσα χρόνια το δρόμο της δικαιοσύνης, αλλά και του εκσυγχρονισμού
του συστήματος, μιας και σημαντική μερίδα του βουλευτικού σώματος ασκεί το
ιατρικό επάγγελμα;
Μία
εξήγηση που πιθανά μπορεί να δοθεί, είναι ότι εκτιμάτε πως το ιδιωτικό ιατρείο
μπορεί να υποκαταστήσει το ρόλο του Ε.Ο.Φ. Εν δυνάμει δηλαδή, να αποτελεί
φαρμακολογικό και τοξικολογικό κέντρο έρευνας ανά σκεύασμα και ανά ασθενή. Μια
άλλη πιθανή εξήγηση, είναι πως δεν έχετε ακόμα γίνει πρόεδρος του Ε.Ο.Φ. ή του
Ι.Φ.Ε.Τ. και συνεπώς, με τις προσωπικές σας παρεμβάσεις και γνώσεις θα επιλύατε
όλα τα προβλήματα. Μια Τρίτη εξήγηση, όμως και η πιο πιθανή, είναι αυτή που
συνδυάζεται με το γεγονός της κοινής προσφυγής σας για το ζήτημα της
συνταγογράφησης με δραστική ουσία αγκαλιά με το συνδικαλιστικό όργανο των
φαρμακοβιομηχάνων.
Ο
συνδυασμός λοιπόν των δύο αυτών δεδομένων, δημιουργεί ένα νέο ερώτημα: γιατί
άραγε όλος ο φαρμακοβιομηχανικός κόσμος τάσσεται στο πλευρό του ιατρικού,
ενάντια στη χρήση της δραστικής ουσίας;
Θεωρώντας
ως δεδομένο πως για τη φαρμακοβιομηχανία το κέρδος υπερτερεί της οποιασδήποτεκοινωνικής
ευαισθησίας, τουλάχιστον εφόσον αυτή συμπεριλαμβάνει κόστος δυσανάλογο με το
κέρδος, οφείλετε να εξηγήσετε στον ελληνικό λαό τη συγκεκριμένη συμμαχία. Μήπως
η επί χρόνια ανοχή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων με την ιδιότυπη πατέντατης
μετονομασίας των γενοσήμων σε επώνυμα γενόσημα, ως μέθοδο τιμολόγησης και η
κατάργηση του δεδομένου αυτού, μετά τη συνταγογράφηση με δραστική ουσία, είναι
το αληθινό πρόβλημα; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να εξηγήσουμε στον Ελληνικό λαό
αυτό το περίφημο 16% που εμπεριέχεται στην exfactoring τιμή και αφοράσε προώθηση των
φαρμακευτικών προϊόντων, που τελικά αναλώνεται;
Τα
δύο αυτά συγκεκριμένα σημεία, αγαπητέ κύριε υγειονομικέ συνάδελφε, είναι το
«κουμπί της Αλέξαινας» στη διαμάχη για τη δραστική ουσία. Τα γνωρίζει η τρόικα,
τα γνωρίζετε και εσείς, τα γνωρίζουμε και εμείς, όπως φυσικά και όλοι οι
υπουργοί υγείας και εμπορίου που έχουν ασχοληθεί με τα ζητήματα τιμολόγησης φαρμάκων.
Αυτές είναι οι αιτίες που δίνουν κίνητρα για υπερσυνταγογράφηση. Όλα τα
υπόλοιπα ‘επιστημονικά’ στα οποία αναφέρεστε, αποτελούν προφάσεις εν αμαρτίες.
Θα
σας ζητήσω απλώς, αν μου κάνετε την τιμή να μου απαντήσετε, ή αν δεν μου την
κάνετε, σε κάποια άλλη πιθανή δημόσια εμφάνιση σας, να μας υπενθυμίσετε τον επιστημονικό
ορισμό του εκδόχου.
Τώρα
στο ζήτημα των δεοντολογικών συμπεριφορών φαρμακοποιών και ιατρών, ισχύει πως
στο σπίτι του κρεμασμένου αποφεύγουν να μιλούν για σχοινί. Και επειδήκαταλαβαίνετε
πολύ καλά τι εννοώ με την έκφραση αυτή, θα πάω και ένα βήμα παρακάτω και θα σας
πω, πως εφόσον ένας φαρμακοποιός χορηγεί από μόνος του θεραπευτικά σχήματα και
είναι φυσικά παραβάτης, ο ιατρός που τα συνταγογραφεί εκ των υστέρων
νομιμοποιώντας τα, είναι παραβάτης εις τη ν.
Κλείνοντας,
για όσα αναφέρετε στην επιστολή σας πως δεν μπορούν να κάνουν οι φαρμακοποιοί, υπονοώντας πως μόνο οι
ιατροί μπορούν, θα σας απαντήσω με μία αποστροφή λόγου του προέδρου του Φαρμακευτικού
Συλλόγου Αττικής, που δίκαια κατά την άποψη μου έχει γίνει σλόγκαν «τον ασθενή
θεραπεύει το φάρμακο και όχι η εταιρεία».Φάρμακο δε, δεν είναι τα βαπτιστικό
που δίνει ο νονός βιομήχανος, άλλα η κατά IUPAC χημική ονομασία που δίνει η επιστήμη της φαρμακευτικής
χημείας, καθώς και της οργανικής και της ανόργανης, τις οποίες στο πανεπιστήμιο
ελάχιστα διδαχθήκατε και αναλύσατε, σε αντίθεση φυσικά με τους φαρμακοποιούς.Για
περισσότερες πληροφορίες στο ζήτημα αυτό, απευθυνθείτε στους αρμόδιους
καθηγητές φαρμακολογίας όλων των ελληνικών πανεπιστημίων.
Ανδρέας
Σοφιανόπουλος,
Πρόεδρος
Φ.Σ. Αχαΐας