Διάφορα ειδικότερα σκευάσματα

• Nopar
• Soldesanil
• Sirodrol

Nopar drops

Λόγω των αντιχολινεργικών του ιδιοτήτων το NOPAR ενδείκνυται:

•  Ως βοηθητικό, στην αντιμετώπιση του γαστρικού και δωδεκαδακτυλικού έλκους
• Στην αντιμετώπιση σπαστικών καταστάσεων του γαστρεντερικού και των χοληφόρων
• Σε πυλωρόσπασμο και σπαστική κολίτιδα

Πριν από τα γεύματα, 3 φορές την ημέρα

Ενήλικες: 30-40 σταγόνες
Παιδιά:

Βρέφη μέχρι 3 μηνών	Βρέφη μέχρι 3-8 μηνών	Βρέφη μέχρι 8-12 μηνών	Παιδιά μέχρι 1-2 ετών	Παιδιά  μέχρι 2-5 ετών	Παιδιά  μέχρι 5-7 ετών	Παιδιά  μέχρι 7-10 ετών
1-3 σταγόνες ανάλογα με το βάρος και την υπόδειξη του γιατρού	3-4 σταγόνες	5 σταγόνες	6 σταγόνες	7-11 σταγόνες	11-13 σταγόνες	13-16 σταγόνες

• Όχι σε κύηση/γαλουχία! Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για κίνδυνο του εμβρύου αλλά η χρήση του μπορεί να γίνει αποδεκτή εάν είναι ζωτικής ανάγκης για την έγκυο γυναίκα.
• Συνέργεια με: τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά, αντιϊσταμινικά, αντιπαρκινσονικά, άλλα αντιχολινεργικά φάρμακα

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Soldesanil drops

• Κορτικοειδές με αντιφλεγμονώδη και αντιαλλεργική δράση
• ΟΧΙ σε: 12δακτυλικό έλκος, απλό οφθαλμικό έρπη, γλαύκωμα, ΣΔ, αμέσως πριν ή μετά προληπτικού εμβολιασμού κ.α.
• Προσοχή σε ανεμοβλογιά ή ιλαρά, πυογόνο λοίμωξη
• 8 σταγόνες δμ ισούνται με 0,5mg
• Προοδευτική διακοπή

Βακτηριακή μηνιγγίτιδα	Πρόωρα: πρόληψη βρογχοπνευμονίας	Λαρυγγοτραχήτιδας (και ψευδομεμβρανώδους)	Οξύ ασθματικό επεισόδιο
2 στγ/Kg X3 φορές για 4 μέρες	8στγ/Kg εφάπαξ για 3 μέρες και 4,8στγ/Κg για 3 μέρες	9,6στγ/Kg εφάπαξ	1,6-3,2στγ /Kg πρωΐ εφάπαξ ή σε 2 δόσεις

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sirodrol

Παιδιατρικός πληθυσμός: κλάσματα της δόσης των ενηλίκων (π.χ. 75% στα 12 έτη, 50% στα 7 έτη και 25% στο 1 έτος) αλλά πρέπει να δοθεί η δέουσα βαρύτητα στους κλινικούς παράγοντες.
  Θεραπείας της οξείας κρίσης άσθματος σε παιδιά:

• άνω των 5 ετών χρησιμοποιείται μια δόση 30-40mg (3-4ml) πρεδνιζολόνης 
• 2-5 ετών χρησιμοποιείται μια δόση 20mg (2 ml) πρεδνιζολόνης. 

Δόση συντήρησης με δισκία στεροειδών θα πρέπει να λαμβάνουν 2mg/kg πρεδνιζολόνης έως τη μέγιστη δόση των 60mg (6 ml).
Η δόση της πρεδνιζολόνης μπορεί να επαναληφθεί στα παιδιά που κάνουν έμετο
Η θεραπεία για έως και τρεις ημέρες είναι συνήθως επαρκής
Δεν υπάρχει καμία ανάγκη για σταδιακή μείωση της δόσης στο τέλος της θεραπείας

Αντενδείξεις

Συστηματικές λοιμώξεις εκτός εάν χορηγείται ειδική αντιλοιμώδης θεραπεία,
Εμβολιασμός με ζώντες ιούς,
Προσοχή σε ανεμευλογιά-ιλαρά

Δοσοεξαρτώμενη καθυστέρηση της ανάπτυξης κατά τη βρεφική ηλικία, την παιδική ηλικία και την εφηβεία, που μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη.

Να λαμβάνεται υπόψη από ασθενείς σε δίαιτα με ελεγχόμενο νάτριο.

Η ριφαμπικίνη, ριφαμπουτίνη, καρβαμαζεπίνη, φαινοβαρβιτόνη, φαινυτοΐνη, πριμιδόνη, εφεδρίνη και αμινογλουτεθιμίδη ενισχύουν το μεταβολισμό των κορτικοστεροειδών και η θεραπευτική δράση τους μπορεί να μειωθεί.

 

Η μιφεπριστόνη μπορεί να μειώσει την δράση των κορτικοστεροειδών για 3-4 ημέρες.

Η ερυθρομυκίνη και η κετοκοναζόλη μπορεί να αναστείλουν τον μεταβολισμό κάποιων κορτικοστεροειδών.

Η κυκλοσπορίνη αυξάνει τη συγκέντρωση της πρεδνιζολόνης στο πλάσμα. Η ίδια επίδραση είναι δυνατή με τη ριτοναβίρη.

Τα οιστρογόνα και τα άλλα από του στόματος αντισυλληπτικά μπορεί να ενισχύσουν τις επιδράσεις των γλυκοκορτικοειδών και μπορεί να απαιτηθεί προσαρμογή της δοσολογίας εάν τα από του στόματος αντισυλληπτικά προστίθενται ή αφαιρούνται από το σταθερό δοσολογικό σχήμα.

Τα επιθυμητά αποτελέσματα των υπογλυκαιμικών παραγόντων (συμπεριλαμβανομένης της ινσουλίνης), των αντιϋπερτασικών και των διουρητικών ανταγωνίζονται από τα κορτικοστεροειδή

Στενή παρακολούθηση του INR ή του χρόνου προθρομβίνης  

 

Η νεφρική κάθαρση των σαλικυλικών αυξάνεται με τη χρήση κορτικοστεροειδών και η διακοπή των στεροειδών μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από σαλικυλικά 

Τα υποκαλιαιμικά αποτελέσματα της ακεταζολαμίδης, των διουρητικών της αγκύλης, των θειαζιδικών διουρητικών και της καρβενοξολόνης ενισχύονται με τη χορήγηση κορτικοστεροειδών. Ο κίνδυνος υποκαλιαιμίας αυξάνεται με τη χρήση θεοφυλλίνης και αμφοτερικίνης. Τα κορτικοστεροειδή δεν πρέπει να χορηγούνται ταυτόχρονα με αμφοτερικίνη, εκτός αν απαιτείται για τον έλεγχο των αντιδράσεων.

Ο κίνδυνος υποκαλιαιμίας αυξάνει επίσης εάν υψηλές δόσεις κορτικοστεροειδών δοθούν με υψηλές δόσεις βαμβουτερόλης, φενοτερόλης, φορμοτερόλης, ριτοδρίνης, σαλβουταμόλης, σαλμετερόλης και τερβουταλίνης. Η τοξικότητα των καρδιακών γλυκοσιδών αυξάνεται εάν εμφανιστεί υποκαλιαιμία με τη χρήση κορτικοστεροειδών.

Η ταυτόχρονη χρήση με μεθοτρεξάτη μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της αιματολογικής τοξικότητας.